Πρώτα έρχεται η βαρεμάρα να γράψεις, να κινήσεις το χέρι σου. Οπότε χρειάζεσαι ένα πιο άμεσο μέσο. Εδώ χάνουμε. Ίσως όχι. Τι θα λέγαμε, άλλωστε; Ναι, έτσι φτιάχνεται το στόρι. Με ζύμωση. Συνήθως όχι, το ξέρω. Που είναι ο αρχηγός; Ποιος ξέρει; Όποιος το σκέφτηκε.
Ναι, θα τα πω όλα, δεν θα αφήσω τίποτα. Έχω δικαίωμα να ελπίζω για κάτι καλό. Επιβιώνω. Σας διασκεδάζω. Μπορώ να ρομανζάρω μια γυναίκα. Θα με ήθελε. Αν μπορεί να αντέξει χωρίς οργασμούς. Και μάλιστα, ίσως και με οργασμούς. Δεν έχω και πολλά να πω. Πιστεύω ότι ήμουν σωστός. Μετά δεν ξέρω τι θα μπορούσε να γίνει. Αυτό που έγινε προφανώς. Αν είχα δράσει διαφορετικά... Δεν ξέρω. Είναι αλήθεια ότι πολύ από αυτόν τον καιρό ήμουν όχι ακριβώς επικεφαλής της κατάστασης. Κυριολεκτικά και μεταφορικά. Θέλω να αποσιωπηθεί αυτό, αλλά θα επιμείνω. Αυτό, γιατί υπέθεσα ότι δεν τα ξέρετε όλα. Είναι κάποια πράγματα σημαντικά. Αν μου επιτρέπετε. Και βασικά, το να είναι κάτι ακριβές. Θα μπορούσε να μην είναι και θα ήταν όλα καλά. Για κάποιους. Πρέπει να αντιταχτώ σε αυτό. Αυτό είναι το ζήτημα. Αλλά τελικά, πιστεύω, ότι θα είναι καλό για όλους. Καλύτερο. Μια κατάληξη των γεγονότων που θα αντικατοπτρίζει το καλύτερο σε όλους μας. Αυτό κάνω.