Γιατί πίστεψες στις λέξεις; Η καλύτερη απάντηση που μπόρεσα να σκεφτώ, είναι η εξής: Στο βιβλίο "Γυρίστε τον γαλαξία με ωτοστόπ", ο Φορντ ρωτάει τον Ζάφοντ: "Τι το χρειάζεσαι το τρίτο χέρι και το πρόσθεσες;". Ο Ζάφοντ απαντάει: "Για να παίζω σκι-μποξ".

Αν προφασισθείς άγνοια δε θα πέσεις έξω, απλά δεν είναι δικαιολογία. Καταλαβαίνεις. Συνεχίζεις να καταλαβαίνεις, βλεφαρίζεις, πάλι η αίσθηση του εδώ, γιατί ξέρεις τί διακόπτει, τι ανοίγει τα κουμπιά, τις παραμάνες, τα φερμουάρ, το βέλκρο, τα χείλη,τους μοριακούς δεσμούς, τις κλειδαριές, την πορωμένη αδιαφορία, την έμπνευση, τους συστελλόμενους μυς και τα σφιγμένα δόντια, την έκσταση, είναι το "και", είναι όταν αθροίζεις, όταν συλλογισμοί που αναφέρουν στα υψηλότερα μαθηματικά, υποβάλονται αυθέραιτα στη βάσανο της σύζευξης με κάτι αδοκίμαστο

Γίνονται τρελλά πράγματα μωρό μου. Η γωνία του δέντρου στον πίνακα του Γκωγκέν είναι η σχέση μας με κάποια αδέρφια, κολλημένους στην ηδονή του σεξ και οτιδήποτε άλλο που δεν έχει αντίκρυσμα στην νομισματική αρένα. Οι ημέτεροι μπορούν να πάνε να γαμηθούν. Εδώ τα φώτα γίνονται τυχαία και πασαλείφουν τα υλικά στοιχεία. Περιγράφοντας τα, είναι κινέζικα βάζα, ένα μπωλ με μυρωδικά και ένα τόσο διάφανο ποτήρι με μπράντυ