(Απόσπασμα)
Πρέπει να παρατηρήσει, πάντως, κάποιος, ότι πιο σημαντικά είναι εκείνα που δε λέω. Δε διεκδικώ δάφνες επειδή αφήνω πράγματα έξω από το ρεπερτόριό μου. Απλά θέλω να γίνει κατανοητό ότι δεν είναι καλό, μέσα στα πλαίσια που κινούμαι, να κάνω λόγο για μορφές που υπερβαίνουν τα όρια του ήρωα που σχηματίζω. Δεν είναι κακό. Ίσως παρακάτω να μιλήσω για τα πάντα, να βρω τον τρόπο. Αλλά είναι φανερό ότι αν συμβεί αυτό, θα είναι κάτι σημαντικό, θα έχω αλλάξει εγώ ο ίδιος που γράφω και όχι ο ήρωάς μου.

Γαργαλιστική αίσθηση μεθυσιού. Ένας άντρας με πεποίθηση στους τρόπους του και πομπώδη ομιλία και μια γυναίκα με γατίσιο βλέμμα και θάρρος κι εγώ, σαν ήρωες σε εκείνο το κινέζικο παραμύθι που δοκιμάζουν τους καρπούς της γνώσης. Φίλοι, αγάπη. Όταν τα πράγματα άλλαξαν νόμιζα ότι θα άλλαζε και η αγάπη. Αλλά έμεινε ίδια και όλα άλλαξαν γύρω της.