Δείτε τους μποξέρ. Δε στέκονται σ' ένα σημείο. Χορεύουν. Μέσα από την κίνηση ξεδιπλώνουν την τακτική τους. Έτσι και στη ζωή, δεν μπορείς να σταθείς σ' ένα σημείο, πρέπει η κίνηση να είναι συνυφασμένη με την κίνηση των γεγονότων.
Ξέρω ότι σ' ένα επίπεδο το κάνω αυτό. Δε γίνεται να λειτουργείς τόσο καιρό και να μη μάθεις, υποσυνείδητα, να προσαρμόζεσαι. Αυτό ενοχλεί όμως, το υποσυνείδητα. Υποσυνείδητα ισούται με τυχαία και έτσι, το μόνο κομμάτι σου που έχει ενδιαφέρον, δεν έχεις έλεγχο πάνω του.
Πως αποφασίζεις να εγκαταλείψεις τη θέση σου, τη σιγουριά, την αυτοαντίληψη σου, για να κινηθείς προς κάπου;
Νομίζω ότι αυτό συμβαίνει όταν έχεις ανακαλύψει το καινούριο πάτημά σου. Μέσα από την πίστη ή τη γνώση ή και τα δύο.
Το γεγονός, βέβαια, είναι, ότι τα γεγονότα δεν περιμένουν. Η ζωή κινείται με τους δικούς της ρυθμούς και δεν πρόκειται να σε περιμένει. Πρέπει να προσαρμοστείς εσύ σε αυτή και όχι το αντίθετο. Ακόμη κι αν νιώθεις ότι μπορείς να εξυψωθείς πάνω απ' όλους και να ελέγξεις, να επιβάλεις τη δική σου ερμηνεία, βλέπεις ότι δεν είσαι γυμνασμένος γι' αυτό. Πιθανότατα δεν θα ήθελες να ήσουν.