Καμιά φορά όταν διαλλέγομαι με τον εαυτό μου είμαι ο άλλος και καμιά φορά είμαι εγώ. Καμιά φορά δεν με καταλαβαίνω. Ίσως νιώθω δέος μπροστά στην πολυπλοκότητα. Είναι να ξετυλίγεται το κουβάρι με ευκολία και ταυτόχρονα να πλέκεται στα πιο διαφορετικά σχέδια. Καταλήγουν σε κάτι παιδαριώδες. Σκέψεις τριών δευτερολέπτων. Μέσα σ' αυτό το στενό περιθώριο πρέπει να μπουν αλήθειες μεγαλειώδεις. Μια πρόταση. Αλήθής ή ψευδής; Έλεγχος. Μέσα σε μια πρόταση μπορεί να μπει αυθεντικότητα. Κάποτε τα καταφέρνω. Συχνά όχι. Έχουμε μια πρόταση αληθή. Μετά άλλη μία. Κια άλλη μία. Καλό αυτό. Μετά να δούμε το τι αιτάται το περιεχόμενό τους. Είναι κάτι που παράγεται απο τη σκέψη ή απ' το συναίσθημα; Μπορεί το συναίσθημα να εκφράσει κάτι πολύπλοκο; Μπορεί η σκέψη να εκφράσει κάτι αληθινό;
Πρέπει ας πούμε να εκφραστεί η πολυπλοκότητα της ομορφιάς. Λέω πολυπλοκότητα γιατί παρά τη σαφήνειά της σαν ορατό...thing, μοιάζει να μην τελειώνει ποτέ, να μην έχει όρια. Οπότε και η πρότασή μας πρέπει να κατασκευαστεί έτσι. Χρειαζόμαστε μια ποιητική γλώσσα. Ο σουρεαλισμός την έφτιαξε. Πριν, ο κομμουνισμός έφτιαξε μια πραγματικότητα όπου επιστήμονες δούλευαν στους βόθρους. Όχι με την πειθώ βέβαια. Με τη βία. Οι νέοι ποιητές μας λένε ότι η επιδίωξη του πλούτου είναι καλή για τα άτομα. Ζούμε σ' ένα κόσμο που όλα αυτά είναι αλήθεια. Αλλά αυτό είναι μια σκέψη μόνο.

Πώς να πω κάτι ψαγμένο αφού κάποιος θα με γνωρίσει και θα δει ότι είναι όλα ψέμματα; Κι όμως απ' όλα όσα έχουν εφευρεθεί, κατασκευαστεί, παρασκευαστεί, ανακατευτεί, μεταποιηθεί, αναμειχθεί, παλαιωθεί, συνδυαστεί, πετύχει, βράσει, ενωθεί, τυποποιηθεί, ισορροπηθεί, ανακαλυφθεί, αποκαλυφθεί, αναπτυχθεί, ετοιμαστεί, ζυμωθεί, καταλήξει, διεκπεραιωθεί, εγώ ήμουν η προυπόθεση. Ήταν προυπόθεση να χαθώ και να γίνω όλες αυτές οι διαδικασίες. Και πρέπει τώρα ο νέος αυτός κόσμος των δημιουργημάτων να μη με ξέρει. Να είμαι νέος, άγνωστος, ανερμάττιστος. Δε γίνομαι ποτέ πλατύς, πυκνός, εκτενής. Δεν αρχίζω τίποτα. Γιατί αυτό το τίποτα είμαι εγώ.

Αυξήστε την ένταση

Αν ποτέ μπορούσε να υπάρξει το πιο πολύ
θα ήταν μια σπρωξιά
αντίσταση
γυαλάδα από κρύσταλα
κριτική
προεπαναστατική Ρωσία
ύπνος
ομιλία με πράγματα που δεν καταλαβαίνουν
κάτι σαν να κοιτάς αλλού
διασπασμένες αλληλουχίες
αρχηγοί της αταξίας
να θέλεις να συμμετέχεις
αλλά να είσαι ήδη εκεί από πριν
και να μη χωράς πια

Εύρεση λύσης

Άκουγα παλιά τραγούδια - τα παλιά μας τραγούδια

Κόκκινα βελούδινα μαξιλάρια κεντημένα

Δεν θέλω να προσποιηθώ αλλά δεν έχω επιλογή

Είναι προαπαιτούμενο

Σε κάποιο άλλο επίπεδο αυτό λέγεται λογική

Το να έχεις ικανότητες, έτσι γενικά, είναι εκ των ουκ άνευ

Και να τις κεφαλαιοποιείς επίσης

Δεν μπορείς να είσαι υπεράνω και να λες: Θέλω να με αποδεχτούν

γι’ αυτό που είμαι

Τώρα όλοι μ’ ακολουθούν στη σκέψη μου

Καθώς ετοιμάζομαι να διαπραγματευτώ την έννοια της προσποίησης

ή να πω εξαπάτησης

Πολλές φορές τα πράγματα σε κλείνουν από παντού

Και πρέπει να βρεις απαραίτητα μια διέξοδο

Η κατάσταση είναι δεδομένη: Δεν υπάρχει διαφυγή.

Έτσι φτιάχτηκε αυτό το σύστημα. Αυτό αντιμετωπίζουμε συνήθως:

Το αδύνατον. Τελικά το ξεπερνάμε, κάπως.

Αυτό γίνεται συνήθως με εξαπάτηση.

πήγαμε ένα μεγάλο ταξίδι
ας ξεκουραστούμε

ήταν νύχτα πάνω στη γη
και ήρθε ο προμηθέας κι έφερε τη φωτιά
γουάου

Τρόποι διασκέδασης

Εμπρός στην πιθανότητα της ενόχλησης και παρ’ όλ’ αυτά νουνεχής. Γιατί να μεταστρέψω την βασική ροή προς επικράτηση της ελάσσονος; Εγώ έτσι σκέφτομαι τα πράγματα. Αν υπάρχει ένα ισχυρό εσωτερικό ρεύμα το ακολουθώ μέχρι όπου με βγάλει. Όλο σε γνωστά, βατά σημεία με ξεβράζει και υποθέτω ότι θα έπρεπε να είμαι ευγνώμων γι’ αυτό. Ο εσωτερικός σου κόσμος δεν είναι το καλύτερο μέρος για να περιπλανηθείς χωρίς κάποια συγκράτηση. Μπορεί να είναι το ίδιο επικίνδυνος με τον εξωτερικό. Μερικές φορές όμως θέλω να κινδυνεύσω λίγο γιατί βαριέμαι.

Αναρωτιέμαι αν πράγματι δεν υπάρχει άλλος τρόπος να ζεις εκτός απ’ το να καταναλώνεις. Υλικά πράγματα που να μπορείς να τα περιγράψεις ή να τα επιδείξεις. Το να κάτσεις και να ρεμβάζεις δε θεωρείται γενικά κάτι άλλο από τεμπελιά ή συχνότερα βαρεμάρα. Σπάνια μπορείς να επινοήσεις κάτι με το μυαλό σου που να σου φτιάξει τη διάθεση. Σπάνια να είναι κάτι καινούριο, πρωτότυπο και να μη λερώνει. Φαντάζομαι καμιά φορά τι θα έκανα αν κέρδιζα το λαχείο. Αυτό είναι ωραίο, αλλά δεν μπορείς να το κάνεις πολύ. Θα φανταστείς ότι έχεις τη βίλα, τη φεράρι, την ωραία γυναίκα, ταξίδια κλπ αλλά δεν είναι το ίδιο με την πραγματικότητα και αυτή η σύγκριση θα μειώνει την απόλαυση που νιώθεις.