Δε θέλει να με δει
κάπου εξω απ' τα αγαπημένα πηγάδια
σιμώστε για να μη φύγει η ορμή
κάτω στο χαρακτηριστικό κουδούνι
Πήρε το νου μου, τώρα οι φυλακές κονταίνουν
άπειρα νυχτέρια
ζάρια, φωνές, βάλεται η φυγή μας
χρίζει κάποιας προσοχής, ότι ακολουθεί
αυτό, μικρή μου απόρριψη μας έχουν
διαισθανθεί εδώ και ώρα φιλιά και απλότητα
το μόνο και τότε Ηρακλή, η Θήβα
Μάρμαρα καλοκαιρινής βαρεμάρας
πως θα μπορούσε να είναι κάτι άλλο