Προσπάθησα να εφαρμόσω δύο(2) δανεικά κόλπα για να βγάζεις γκόμενα. Θα έπρεπε να πω: Τεχνικές για να γνωρίσεις κοπέλες. Στο Facebook. Τίποτα πιο κοντινό. Δεν είχα feedback. Ίσως να είχα.
Ανακαλύπτω ότι κάνω έξοχα αστεία. Προσδιορίζουν ακριβώς το αντίθετό τους, την πίκρα που, καταπώς φαίνεται, νιώθω.
Άλλες παρατηρήσεις: Δεν μπορείς να υπερπροσέξεις στην επιλογή μιας λέξης. Αν βάλεις σ' ένα βαρέλι κρασί ελάχιστη λάσπη, θα πιείς λάσπη. Αυτό και η σοβαρότητα που μου λείπει, η αίσθηση της πραγματικότητας, ξύλο που θέλω. Όλα
αυτά, τα καταλαβαίνω διαβάζοντάς με. Δεν κρύβονται. Συμπεραίνω ότι όλοι είναι πολύ καλοί. Ίσως μόνο εγώ κάνω λάθη. Δηλαδή έχουν κάτι σαν δικλείδες ασφαλείας, σχέδιο Β, τέτοια πράγματα. Μην πας αβρός στη νύχτα την καλή.
Δεν πάω αβρός, δεν είναι νύχτα, μη λες νύχτα. "Πήρες κάτι απ' το φως της νύχτας". Το έλεγε σ' ένα τραγούδι. Συνήθως το φως πάει με τη μέρα. Ηλίθιοι. Δε θα αποχωριστώ τις λαικές μου ρίζες. Τι πιο ωραίο, απ' το να με δείτε να χορεύω δημοτικά.

Πω-πω, πόσο βαριέμαι να πάω για χορό. Πω-πω, τι ηλίθια που είναι τα βραζιλιάνικα. Σκάσε-σκάσε-σκάσε. Βαριέμαι να σηκωθώ να το αλλάξω. Θα αλλάξω βρακί, το βρήκα. Όχι, γαμημένη μαιμού, φύγε. Νεύρα. Δε μου άρεσαν αυτά που έγραψα. Μιλάμε ότι βρίσκομαι
στην αρχή της αρχής. Απλά δεν έχουν ενδιαφέρον. Όχι, δε θα συμβιβάσω την τέχνη μου, προσθέτοντας καλωπιστικά στοιχεία. Έρωτες κι αηδίες. (Δεν έχω και τέτοιες ιστορίες, οπότε, πρέπει να κάνουμε χωρίς αυτές). Μάλλον θα είμαι ο πρώτος που θα το καταφέρει να είναι
ενδιαφέρον χωρίς ιστορίες για έρωτες.
-Δε θέλω να με αμφισβητήσω ακόμη. Απλά, θέτω για προβληματισμό ότι, ίσως, θα έπρεπε να βάλω και καμιά τέτοια ιστορία. Ας είναι και ψεύτικη. -Θα το καταλάβουν. -Όχι, θα την κλέψω αυτούσια από κάποιον. Εκεί που μιλάω, θα λέω: "...και τότε, της τραβάω ενα μανίκι...". Και πας παρακάτω. Είναι μια κορύφωση. Σε κάποια θεωρία της λογοτεχνίας θα μιλάει για τη χρησιμότητα αυτού του πράγματος. Ή γιατί δεν αρχίζω όπως όλοι, με μερικές ερωτικές επιστολές. Καταναλώνονται σαν τα σουβλάκια.