Δεν πειράζει να επαναλαμβάνεσαι. Αν σε βολεύει να εκφράζεσαι μ' αυτόν τον τρόπο, είναι καλό. Άλλωστε δεν μπορείς να μπεις στο ίδιο ποτάμι δύο φορές. Ίσως το καθετί να προσεγγίζει τη μονάδα και τι πιο εύκολο, παρά διαιρούμενο με τον εαυτό του. Φυσικά, ο εαυτός δεν είναι δυνατόν να προσεγγιστεί ακριβώς, αλλά πρέπει να προσεγγιστεί όσο καλύτερα γίνεται. Κάθε στιγμή, μέσα στη ροή του γίγνεσθαι γινόμαστε πολύπλοκοι, ενώ όταν σκεφτόμαστε γινόμαστε κάτι απλό, ένα συναίσθημα, συνήθως ή μια λέξη (και μοιάζουμε στο παρουσιαστικό να έχουμε γίνει όλο μύτη ή όλο μέτωπο, όπως παρατηρούσε ο Όσκαρ Γουάιλντ).
Μπορείς να φτάσεις στη φράση: "Αγαπώ κάποια άλλη". Σπάνια μπορείς να το εκστομίσεις. Συνήθως λες: "Υπάρχει ασυμφωνία χαρακτήρων" ή "Την αγαπάω αλλά δεν είμαι ερωτευμένος μαζί της".
Κάπως κυνικός σήμερα. Decided to bust a move.
Το να φτάσεις στη σκέψη "αγαπώ κάποια άλλη" είναι μια αντανάκλαση από μια ανώτερη σφαίρα ύπαρξης και είναι τότε που μπορούμε να σκεφτούμε την ύπαρξη του απόλυτου και που χειριζόμαστε πολλές απόλυτες έννοιες. Θυμάμαι τον Μπάρροουζ που έλεγε: "Πως θα μάθετε να χειρίζεστε διαστημόπλοιο, αν δεν τα καταφέρνετε με τα απλά πράγματα;". Πως θα μάθεις ν' αγαπάς, αν δε μάθεις να είσαι ειλικρινής;