Ελάχιστο(Get well soon)

Μια ακρίδα ήταν στο δωμάτιό μου μόλις μπήκα και πέταξε κατευθείαν πάνω μου. Χέι, θέλεις να γίνουμε φίλοι; Δε γίνεται απάντησα, είσαι ακρίδα και είμαι άνθρωπος και την ξεφορτώθηκα. Πως γίνεσαι φίλος με κάποιον; μετά από κάποιο καιρό η ζωή σε πετάει στην ίδια ακτή. Ψάχνετε για το ίδιο πάρτυ αλλά δεν υπάρχει, δεν υπάρχει τίποτα εκτός από αλκοόλ και τσιγάρα και άδειες νύχτες και μια ελάχιστη συζήτηση για να περιορίσει τις απώλειες. Συνεχίζετε να περπατάτε απ' το ένα παρακμιακό μπαράκι στο άλλο και αν μπορεί να γκρεμιστεί κάτι το γκρεμίζετε για να μην υπάρχουν οι αυταπάτες που συντηρούσαν μια μετριότητα. Τίποτα δε λείπει, αν οτιδήποτε, όλα είναι καλύτερα από την αρωματισμένη παστίλια του καθωσπρεπισμού. Όλη αυτή η επιφανειακή πεζότητα είναι σπίτι για τη σκηνή της πιο εξαίσιας βίωσης της ζωής που υπάρχει και που κανένας δεν έχει περιγράψει ακόμη, μέχρι τώρα. Η πλήρης εννόηση του δράματος ξετυλίγεται δίπλα από τη σήψη, κατρακυλάει κάτω από τις φλέβες που δίνουν ζωή στις πιο στοιχειώδεις συνευρέσεις της φυσικής έκφρασης με την παρουσία ενός ιθύνοντα νου που καθιστά κάθε στιγμή μοναδική και αναπόφευκτη και απαραίτητη. Που να το ήξερα ότι όλα όσα έζησα είναι κατεγραμμένα σε μια μνήμη που έβλεπε το αληθινό νόημα και κάθε χτύπο της καρδιάς μου, κάθε κρυφή επιθυμία και ελπίδα και μικρότητα και ιδέα.