Εγώ πάντα δεν ήμουν σημαντικός. Τι πολυτέλεια να έχεις κάτι να πεις. Αυτό είναι όλο; Θα ήθελες τίποτ' άλλο; Σ' αγαπω. Τόσο εύκολα; Ποιά είπες εύκολη; Όποια θέλω. Ακόμη και την αγαπημένη σου; Έχω αγαπημένη; Ναι, έχω. Όσο κάποιος έχει κάποιον άλλο. Και δεν έχει κάποιον άλλο. Και το γνωρίζει. Μυρίζει τα δάχτυλα των ποδιών του. Χυδαίος και ασεβής πάντα. Πότε θα πάψεις, πότε θ' αλλάξεις τακτική; Κοιτάξου λίγο στον καθρέφτη. Φτύσου μη ματιαχτείς. Εντάξει, φύγε τώρα. Πρέπει να φύγεις για να έρθεις. Μην καταχράσαι τη φιλοξενεία μου. Δεν κερνάω καφέ, καφενείο το πέρασες; Θα σου ανάψω το φώς. Να βγεις στην ωραία νύχτα. Ύποπτε τύπε.
Βγαίνει έξω. Που θα πάει άραγε; Χίλιες μία νύχτες, χίλιες δύο...Υπερβολές. Το έχω υπολογίσει ότι όλα είναι ίδια πια. Θα λέει ότι θέλει να εξαντλήσει όλες τις πιθανότητες, αλλά δε θα το πιστεύει ούτε ο ίδιος. Αντιμέτωπος με δυνάμεις που δεν καταλαβαίνει. Με όλη του την αλήθεια, μ' ένα τοσοδά ψέμα, που να πάει στην άβυσσο του τσιμέντου;