Thursday, April 18, 2013

Βία

Παρ' όλη την επιδεξιότητά μου στην επιλογή, άφησα έξω πράγματα που δεν έπρεπε. Είναι όσα αφορούν τη βία, κυρίως. Δεν είναι αργά όμως, αν ασχοληθώ, σε λίγο καιρό θα τη βυθομετρήσω. Νομίζω ότι το πιο σημαντικό κομάτι της είναι αυτή που υφίσταμαι απ' τον ίδιο μου τον εαυτό. Από το πόσο καταπιέζεται η επιθυμία μου να πετάξω, να τραγουδήσω, να μοιραστώ στιγμές, να γίνω καλύτερος, να μπορώ να πειθαρχώ όταν το θέλω. Νιώθω σαν να απευθύνομι στον λάθος άνθρωπο/ Θα πρέπει να ανεβείτε στον τρίτο όροφο, γραφείο διακόσια δεκατρία. Το θάρρος δείχνει πόσο μπορείς να συνδυάσεις τη δύναμη με την εξυπνάδα. Με μια ματιά είναι τελείως ανόμοια και ασύνδετα. Μπορούμε να δούμε γλαφυρά ότι η λογική εδώ δεν μπορεί να βοηθήσει. Δηλαδή, καθώς κινούμαστε προς την αυτοεκπλήρωση, απομακρυνόμαστε απ' τη λογική. Είναι σαν τις βοηθητικές ρόδες στο ποδήλατο. Βοηθάει τους ανώριμους να βγαίνουν από δύσκολες καταστάσεις. Το πιο προχωρημένο είναι να γυρνάς και το άλλο μάγουλο. Νομίζω ότι το εφάμοζα αρκετά, αλλά ασυνείδητα.

Friday, April 12, 2013

Παράλληλες πραγματικότητες

...Τόση εντύπωση μου έκανε ότι μπορώ να πιστέψω κάποιες συσχετίσεις, ενώ άλλες όχι. Σαν να παίρνεις κάποιον τηλέφωνο και να τον ρωτάς κάτι που είπε και δεν το κατάλαβες ακριβώς-και αυτός σου το ξεκαθαρίζει. Θα μπορούσες να τον ρωτήσεις, ακόμη, αν θέλει να το διασκεβάσει τώρα που είχε καιρό να το σκεφτεί, θα είχε κάθε δικαίωμα, μπορείς να φέρνεις αντιρρήσεις ακόμη και στον εαυτό σου, καθώς κανείς δεν είναι τέλειος και δεν κατέχει την πλήρη αλήθεια. Μπορεί να υπάρχει κάτι που παρέβλεψε την πρώτη φορά. Άνθρωποι είμαστε. Τελικά βγαίνει κάποιο νόημα που συχνά μέσα του περιέχει και μια θέση για εσένα. Πόσο πολύτιμοι είναι οι φίλοι, σου επιτρέπουν μια θέαση του εαυτού σου, ένα αντικαθρέφτισμα από παράξενες καινούριες γωνίες.