Saturday, May 16, 2009

Saturday, May 9, 2009

Αλλά είσαι όμορφη. Προσπαθείς να επενδύσεις σ' αυτό αλλά το ξεχνάς στη ροή της καθημερινότητας. Τώρα κάτι άλλο με απασχολεί. Το ότι φτάνεις από μόνος σου στο συμπέρασμα για τον εαυτό σου ότι είσαι σωστός δε μετράει. Κάθε στιγμή τουλάχιστον.
Η ομορφιά είναι η αλήθεια και η λογοτεχνία η απάντηση. Οπότε η αλήθεια δε βρίσκεται ποτέ σε ένα κοινό μέρος. Σε κάτι που μπορείς να καταλήξεις με απλές συνεπαγωγές. Γι' αυτό φαίνεται τις περισσότερες φορές να μη βρίσκουμε μια οριστική λύση σ' ένα πρόβλημα. Είναι σαν ένα ανώτερο πλάσμα που δεν μπορείς να κατανοήσεις με όρους κατώτερου επιπέδου.
Τα μεγαλύτερα προβλήματα σ' αυτόν τον κόσμο τα δημιουργεί η ομορφιά. Τα αρχικά προβλήματα. Από τα οποία προκύπτουν αλυσσιδωτά τα απλούστερα προβλήματα που επιλύονται πιο εύκολα. Στο τέλος όμως θα μείνει η ομορφιά που είναι ζήτημα ζωής ή θανάτου. Είναι η μόνη που δεν μπορούμε να αρνηθούμε. Θα ήταν σαν να αρνούμασταν το εγώ μας. Ο Αδάμ και η Εύα ήταν όμορφοι γιατί ήταν μέσα στον παράδεισο. Όλοι οι άνθρωποι είναι ένας άνθρωπος, δηλαδή ο Αδάμ. Ο Αδάμ ήταν όμορφος. Άρα είμαστε όλοι όμορφοι. Άρα το να αρνηθείς την ομορφιά είναι το ίδιο με το να αρνηθείς αυτό που είσαι. Αυτό θα ήταν καθαρή τρέλλα.
Οι όμορφοι άνθρωποι είναι σφίγγες που αποτελούν το μέσο για να φωτιστεί η αλήθεια. Πάντα υπό την παρουσία τους ή με την ανάμνησή τους διαλεγόμαστε με την μεγαλύτερη αλήθεια, γιατί η αλήθεια έχει το πρόσωπό τους, αφού η ομορφιά είναι η αλήθεια.
Μόνο οι όμορφοι άνθρωποι μπορούν να είναι ο εαυτός τους. Οι υπόλοιποι υπάρχουμε μέσω αυτών. Απ' αυτούς βλέπουμε πως είναι να είσαι αληθινός και πως μοιάζει η αλήθεια. Μαθαίνουμε πως ν' αντιμετωπίζουμε τη ζωή. Παίρνουμε τους όρους του ανώτερου επιπέδου που είναι απαραίτητοι για να κατανοήσουμε τον κόσμο.